در ادامه گسترش جریان های بیداری جهان اسلام، ائتلاف جوانان انقلاب 14 فوریه بحرین با اعلام نامی جدید برای پل ارتباطی بحرین - عربستان از مردم این کشور دعوت کرد به نشانه اعتراض به جنایت آل سعود در اعدام آیت الله نمر باقر النمر، کالاهای سعودی را تحریم کنند.
ائتلاف جوانان انقلاب 14 فوریه با انتشار بیانیه‌ای در تجمع اعتراض آمیز مردم ستره، تأکید کرد که ماه ژانویه 2016 ماه خشم و اعلام وفاداری به خون شهید نمر و آماده شدن برای احیای پنجمین سالگرد انقلاب است.
پس از شهادت امام علی (علیه السلام)، پیروان حضرتشان -بدون آن‌که مخالفتی جدی در میان باشد- با امام حسن (علیه السلام) بیعت کردند.
این بیعت در زمانی بود که عراق در بدترین شرایط قرار داشت و موازنه قدرت به نفع حکومت شام رقم خورده بود. سه جنگ پیاپی و اختلافات داخلی ناشی از شورش خوارج، عراقیان را نسبت به آینده ناامید کرده بود. امام علی (علیه السلام) در روزهای پایانی زندگی هر چقدر از مردم خواست تا برای نبرد آماده شوند، کمتر کسی به این کار تن داد؛ اما اینک پس از شهادت علی (علیه السلام) و نگرانی شدید مردم عراق از تسلط شام، امید آن می‌رفت که آنان دست به مقاومت جدی بزنند.[1]
نخستین شخصی که با امام حسن (علیه السلام) بیعت کرد؛ قیس بن سعد بود که گفت: دست بیار تا بر کتاب خدا و سنت پیامبر (صلی الله علیه و آله) و جنگ با منحرفان با تو بیعت کنم. اما امام به او گفت: «تنها بر کتاب خدا و سنت پیامبر که همه شرطها در آن نهفته است». قیس خاموش ماند و با او بیعت کرد. مردم نیز بیعت کردند.
مفتی عربستان سعودی مدعی شد اجرای حکم‌های "شرعی" 47 تن که به صرف انتقاد از نظام حاکم عربستان سعودی صبح امروز اعدام شدند، با "تکیه بر کتاب خدا و سنت پیامبر" (صلی الله علیه و آله) بوده است!
به گزارش پایگاه اینترنتی المحیط، عبدالعزیز بن عبدالله آل الشیخ، مفتی اعظم عربستان سعودی و رئیس هیات علمای ارشد و مدیریت پژوهش‌های علمی و صدور فتوا در واکنش به اعدام شیخ نمر باقر النمر، روحانی برجسته عربستانی و 46 تن دیگر که به صرف انتقاد از نظام آل سعود امروز صبح اعدام شدند، مدعی شد: آنچه که ما شنیدیم، بیانیه‌ای کامل بود و بر مبنای کتاب و سنت و در راستای حفظ امت و ثبات آن و دفاع از امنیت و اموال و خردهای آن انجام شد و این امر از ضرورت‌هایی است که اسلام آن را برای حفظ دین، آبرو، جان، خرد و مال مردم آورده است!
قبل از هر چیز باید بگم که نگران نباشین و هیچ اتفاقی نیافتاده و خدا رو شکر نه هواپیمایی سقوط کرده و نه کسی جونش رو از دست داده. ولی یک چند دقیقه ای تامل کنین و لطفاً این صفحه رو تا آخر بخونین.
شما به محض اینکه این عنوان «سقوط هواپیمای مسافربری» رو دیدین، با نگرانی و حساسیت، روی اون کلیک کردین تا این صفحه رو باز کنین و ببینین چه اتفاقی افتاده و آیا خدایی ناکرده، باز هم تعدادی از هموطنان مون رو توی یه سانحه ی هوایی از دست دادیم. اینها نشون میده که شما روحیه ی خیرخواهی و دلسوزی دارین و حقیقتاً دوست ندارین حتی شاهد یه اتفاق ناگوار برای یه نفر یا یه خانواده باشین. این روحیه خیلی خوبه و باید بابت اون خدا رو شکر کرد.
رهبر انقلاب اسلامی: «وقتی بیداری اسلامی در دنیای اسلام رخ می دهد، شما می‌بینید چقدر دستپاچه می شوند، تلاش می کنند، کار می کنند بلکه ضایعش کنند، بلکه نابودش کنند... بیداری اسلامی نابود شدنی نیست؛ بیداری اسلامی ان شاء الله به فضل الهی، به حول و قوّه‌ی الهی به اهداف خود خواهد رسید.» ۹۴/۱۰/۸
«بیداری، سرکوب‌شدنی نیست؛ بصیرت، سرکوب‌شدنی نیست... خوشبختانه نیروی امّت اسلامی نیروی بسیار زیادی است؛ دلیل واضحش هم این است که سالهای متمادی است دارند سعی می کنند با همه‌ی قوا نیروی بیداری و مقاومت در منطقه را سرکوب کنند و نتوانسته‌اند.» ۹۴/۲/۲۶
«بدون تردید خون به ناحق ریخته‌ی این شهید مظلوم به سرعت اثر خواهد کرد و دست انتقام الهی گریبان سیاستمداران سعودی را خواهد گرفت... خداوند متعال از خون بی‌گناه نمی‌گذرد و خون به ناحق ریخته، بسیارسریع دامان سیاستمداران و مجریان این رژیم را خواهد گرفت... جهان اسلام و همه‌ی دنیا باید نسبت به این قضیه احساس مسئولیت کنند.» ۹۴/۱۰/۱۳
شهادت مظلومانه شیخ نمر باقر النمر به دست پلید رژیم سعودی را تسلیت عرض می نماییم
زائر هلندی حرم مطهر امام رضا (علیه السلام) با بیان اینکه برای چهارمین بار است که به حرم مطهر رضوی مشرف میشود، گفت: با حضور در این مکان احساس می‌کنم به خدا و امام رضا (علیه السلام) بیش از پیش نزدیک شدم.
«سلماء بولماف» با بیان اینکه خیلی از مردم در طول عمر خود نمی‌توانند حتی یک بار به زیارت امام رضا (علیه السلام) مشرف شوند، ابراز کرد: من خدا را شکر می‌کنم توفیق داشتم تا برای چهارمین بار از مسافت خیلی دور به زیارت این امام بزرگوار نائل شوم.
وی تصریح کرد: حضور در حرم مطهر رضوی و دیدن صحن‌ها و رواق‌هایی مملو از زائران و ارادتمندان به این امام مهربانی جان و روح انسان را جلا می‌دهد.
تولد حضرت مسیح علیه السلام نزدیک بود، امام فرمودند: «این همسایه ها با این رفت و آمدهای زیاد و شلوغی ها (به خاطر حضور ایشان در آن مکان)، خیلی اذیت شده اند، بهتر است هدیه هایی برایشان بفرستیم، از قول من هم معذرت بخواهید».
برادرها رفتند و چند جعبه شیرینی و شکلات تهیه کردند و آوردند، امام سؤال کردند: «چی تهیه شده؟» بسته ها را به امام نشان دادند، امام فرمودند: «خارجی ها به گل زیاد علاقه دارند، چند شاخه گل هم برایشان بفرستید».
ناصرالدین البانی -که وهابیون از او به بخاری دوران یاد می کنند- در کتاب سلسلة الاحادیث الصحیحة درباره کسی که عقیده به خروج مهدی علیه السلام را نداشته و منکر شود، می نویسد: و ما مثل هؤلاء إلا کمثل من ینکر عقیدة نزول عیسى علیه السلام فی آخر الزمان التی تواتر ذکرها فی الأحادیث الصحیحة...، و أکاد أقطع أن کل من أنکر عقیدة المهدی ینکرها أیضا، و بعضهم یظهر ذلک من فلتات لسانه، و إن کان لا یبین. و ما مثل هؤلاء المنکرین جمیعا عندی إلا کما لو أنکر رجل ألوهیة الله عز وجل بدعوى أنه ادعاها بعض الفراعنة! " فهل من مدکر"
مثل این ها همانند کسانی است که عقیده نزول عیسی علیه السلام در آخر الزمان را -که احادیث صحیح در مورد آن به تواتر رسیده است- منکر می شوند... و مطمئناً و قطعا می گویم که هر کس عقیده مهدی (علیه السلام) را منکر شود، آن را نیز منکر می گردد و برخی از آنها نیز این عقیده را بر ناخواسته (بر اثر لغزش) بیان کرده اند و مَثَل تمامی این گروه منکر -خروج مهدی علیه السلام- در نزد من همانند کسی است که اولوهیت خداوند متعال را انکار نماید همانند ادعای برخی از فراعنه. پس آیا پند گیرنده ای هست؟
جالب است، با اینکه البانی وهابی، چنین می گوید، اما شبکه های وهابی گاها منکر مهدویت می شوند مثلا خدمتی، کارشناس شبکه کلمه می گوید: احادیث خروج مهدی علیه السلام، به درجه ی صحت نمی رسد!
سلسلة الاحادیث الصحیحة البانی، ج 4، ص 43، مکتبة المعارف
17 ربیع الاول سالروز ولادت پیامبر عظیم الشأن و امام صادق علیهما السلام مبارکباد
حضرت محمد مصطفی صلی الله علیه و آله در عام الفیل (سال 570 میلادی) در ماه ربیع الاول دیده به جهان گشود. مورخان شیعه، ولادت پیامبر اکرم را در صبح جمعه‌ی هفدهم ربیع الاول و اکثر علمای اهل سنت، در روز دوازدهم همان ماه می‌دانند.
امام صادق (علیه السلام) به نقل از سلمان فارسى فرمود: پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمود: خداوند متعال مرا از درخشندگى نور خودش آفرید نیز امام صادق (علیه السلام) فرمود: خداوند متعال خطاب به رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمود: «اى محمد! قبل از این که آسمانها، زمین، عرش و دریا راخلق کنم. نور تو و على را آفریدم...».
ثقه الاسلام کلینى (رحمه الله) مى نویسد: امام صادق (علیه السلام) فرمود: «هنگام ولادت حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) فاطمه بنت اسد نزد آمنه (مادر گرامى پیامبر) بود. یکى از آن دو به دیگرى گفت: آیا مى بینى آنچه را من مى بینم؟دیگرى گفت: چه مى بینى؟ او گفت: این نور ساطع که ما بین مشرق و مغرب را فرا گرفته است! در همین حال، ابوطالب (علیه السلام) وارد شد و به آنها گفت: چرا در شگفتید؟ فاطمه بنت اسد ماجرا را به گفت. ابوطالب به اوگفت: مى خواهى بشارتى به تو بدهم؟ او گفت: آرى. ابو طالب گفت: از تو فرزندى به وجود خواهد آمد که وصى این نوزاد، خواهد بود
عارف کامل میرزاجواد آقاملکی تبریزی (علیه الرحمة) در کتاب المراقبات در اعمال روز ۱۷ ربیع الاول می آورد
بسم الله الرحمن الرحیم
و اعتصموا بحبل الله جمیعاً و لا تفرقوا...
امت اسلامی در حال حاضر، در شرایطی دشوار به سر می برد و بحران های بزرگ و چالش های مهم، امروز و آینده اش را تهدید می کند و همگان در این شرایط، نیاز به توحید صفوف، نابودی فرقه گرایی و دوری از اختلافات مذهبی را درک کرده اند، اختلافاتی که قرن ها از آن می گذرد و به نظر می رسد راه حلی که همگان را راضی کند برای آن وجود ندارد بنابراین شایسته نیست به بحث و جدل پیرامون آن خارج از چارچوب بحث های علمی معتبر بپردازیم به ویژه اینکه اینها به اصول دین و ارکان عقیده مربوط نمی شود، زیرا همگان به خدای احد واحد، رسالت پیامبر (صلی الله علیه و آله)، قرآن کریم ایمان دارند و سنت نبوی را به عنوان منبع احکام شرعی و نیز مودت اهل بیت علیهم السلام، نماز، روزه، حج و مانند اینها را پذیرفته اند.
اضطرابی عجیب درونش را فرا گرفته بود؛ امّا گامهایش را محکم و استوار برمی داشت، کودکی را که در آغوش داشت به نزد قومش آورد. گفتند: ای مریم، کار بسیار عجیب و بدی انجام دادی! ای خواهر هارون! نه پدرت مرد بدی بود و نه مادرت زن بدکاره ای! «مریم» که روزه سکوت داشت به کودکش اشاره کرد؛ یعنی از او بپرسید.
گفتند: چگونه با کودکی که در گاهواره است سخن بگوییم؟! ناگهان کودک زبان به سخن گشود و گفت: «من بنده خدایم، او کتاب (آسمانی) به من عطا کرده و مرا پیامبر قرار داده است و مرا هرجا که باشم موجودی پر برکت خواسته و تا زمانی که زنده ام، مرا به نماز و زکات امر فرموده است. سلام خدا بر من، در آن روز که متولد شدم و در آن روز که می میرم و آن روز که زنده برانگیخته خواهم شد».
زندگی در جامعه ای که پوشیده از نیرنگ ها و دسیسه هاست نیازمند بینش و آگاهی صحیح است. بینشی برخاسته از حق و حقیقت که جان آدمی را قوام بخشد و روحش را جلا دهد. اگر چنین بینشی در انسان به وجود نیاید امکان خطا و لغزش در کوچک ترین امور زندگی نیز وجود دارد.
نوع تفکر و بینش هر انسانی تعیین کننده نوع زندگی و آینده دنیوی و اخروی او خواهد بود. آگاهی درست انسان در هر کاری، حتی عبادات و افعال فردی، تأثیری انکار ناپذیر در زندگی فرد داشته و از سستی های احتمالی، جلوگیری می کند.
یکی از دانش آموختگان نیجریه ای جامعه المصطفی (صلی الله علیه و آله) در نشستی با مسئولان معاونت بین الملل حوزه های علمیه به بیان حقایق و ابعاد تازه ای از حمله ارتش وهابی - صهیونیستی نیجریه در کشتار شیعیان پرداخت و گفت: ارتش نیجریه در اقدامی هماهنگ و از پیش تعیین شده با عوامل خود، قبل از برگزاری مراسم، حسینیه بقیه الله (عجل الله تعالی فرجه الشریف) را محاصره کرده و شماری را به شهادت رسانده بود.
این طلبه فعال نیجریه ای افزود: نماینده شیعیان در این مراسم با آنها صبحت کرد اما آنها ولی حاضر به پذیرش حقائق نبودند چرا که از جای دیگر دستور می گرفتند.
اصل آفرینش فرشتگان مانند دیگر موجودات، براساس فیض خداوند بوده است؛ یعنی از آن‌جا که خداوند دارای علم و قدرت بی‌نهایت در خلق عالَم می‌باشد، تمام پدیده‌هایی که امکان خلقت در مورد آنها بوده، از جانب خداوند آفریده شده‌اند. خداوند متعال، براى عطا کردن از ناحیه خودش، هیچ محدودیتى ندارد، و هر چیز که لایق عطا شدن باشد، عطا می‌کند. اما در مقابل هر جا که عطا نمی‌کند، به دلیل محدودیت پذیرنده است، و تقصیری و کاستی در عطا کننده وجود ندارد.[۱] فرشتگان نیز از این قاعده مستثنا نبوده و از آن‌جا که قابلیت حیات و وجود را داشتند؛ خداوند این نعمت را به آنها داد.
10 ربیع الاول سالروز پیوند آسمانی پیامبر اعظم و حضرت خدیجه سلام الله علیهما مبارکباد
پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم 15 سال قبل از هجرت با حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها ازدواج نمودند[1]. از احادیث شیعه و اخبار عامه معلوم میشود که حضرت خدیجه بنت خویلد بن اسد, در علم و اطلاع به کتب آن زمان معروف بوده است. او از زنان قریش, علاوه بر کثرت اموال و املاک وتجاراتی که داشت, به عقل و کیاثت نیز مزیت داشت و در آن زمان او را طاهره, مبارکه, سیده نسوان و ملکه بطحاء میگفتند. او از کسانی بود که انتظار قدوم پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم را میکشید و همیشه از علما علایم نبوت آن حضرت را جویا میشد.
هنگامی که خدمت پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم شرفیاب شد, اول از مهر نبوت سُوال کرد و آن را زیارت کرد اشعار فصیح او در مدح رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم و کمال محبتش به آل عبدالمطلب مشهور است که کاشف از علم و ادب و محبت اوست. در همان روزی که آن حضرت مبعوث به رسالت شد جناب خدیجه سلام الله علیها ایمان آورد.
در ایران و بین مردم، نام شب اول دی را به نام شب یلدا می دانند ولی اغلب نمی دانند که فلسفه واقعی آن چیست؟
اصل واژه یلدا از کجا آمده است؟
آیا شب یلدا در دین زرتشت وجود داشته و آیینی ایرانی است؟
آیا اینکه می گویند شب یلدا جشن ایرانی نبوده است صحیح است یا خیر؟
پاسخ به این سؤالات در ادامه مطلب بیان می شود.
امام حسن عسکری علیه السلام در سال 232 هجری در مدینه چشم به جهان گشود. مادر والا گهرش سوسن یا سلیل زنی لایق و صاحب فضیلت و در پرورش فرزند نهایت مراقبت را داشت، تا حجت حق را آن چنان که شایسته است پرورش دهد. این زن پرهیزگار در سفری که امام عسکری علیه السلام به سامرا کرد همراه امام بود و در سامرا از دنیا رحلت کرد. کنیه آن حضرت ابامحمد بود.
صورت و سیرت امام حسن عسکری علیه السلام:
امام یازدهم صورتی گندمگون و بدنی در حد اعتدال داشت. ابروهای سیاه کمانی، چشمانی درشت و پیشانی گشاده داشت. دندانها درشت و بسیار سفید بود. خالی بر گونه راست داشت. امام حسن عسکری علیه السلام بیانی شیرین و جذاب و شخصیتی الهی باشکوه و وقار و مفسری بی نظیر برای قرآن مجید بود. راه مستقیم عترت و شیوه صحیح تفسیر قرآن را به مردم و به ویژه برای اصحاب بزرگوارش -در ایام عمر کوتاه خود- روشن کرد.
امام رضا (علیه السلام) در نامه ای به حضرت عبدالعظیم حسنی (علیه السلام) می نویسند: دوستان ما نباید فرصتهای گرانبهای زندگی و وقت ارزشمند خود را به دشمنی با یکدیگر تلف کنند.
با عنایت به مشکلاتی که امام رضا (علیه السلام) در ارتباط حضوری با شیعیان در زمان حیات خود و زندگی در خراسان آن روز داشتند، توصیه ها و مسائل مد نظر را از طریق مکاتبه و توسط نمایندگان خود در بلاد مختلف به اطلاع مردم می رساندند. یکی از اسناد موجود، نامه ایشان به حضرت عبدالعظیم حسنی (علیه السلام) است که در آن زمان در ری زندگی می کردند.
شیخ مفید در کتاب الاختصاص ص ٢٤٧، پیام جامع، آموزنده و جالبی را از امام رضا (علیه السلام) آورده است که آن بزرگوار آن پیام را، به وسیله حضرت سیدالکریم عبدالعظیم حسنی (علیه السلام) به شیعیان و دوستداران اهل بیت (علیهم السلام) فرستاده اند.
وَمَا مُحَمَّدٌ إِلاَّ رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِهِ الرُّسُلُ أَفَإِن مَّاتَ أَوْ قُتِلَ انقَلَبْتُمْ عَلَى أَعْقَابِکُمْ وَمَن یَنقَلِبْ عَلَىَ عَقِبَیْهِ فَلَن یَضُرَّ اللّهَ شَیْئًا وَسَیَجْزِی اللّهُ الشَّاکِرِینَ. آل عمران، ۱۴۴
محمد [صلی الله علیه و آله] فقط فرستاده خداست؛ و پیش از او، فرستادگان دیگرى نیز بودند؛ آیا اگر او بمیرد و یا کشته شود، شما به عقب برمىگردید؟ [و اسلام را رها کرده به دوران جاهلیّت و کفر بازگشت خواهید نمود؟] و هر کس به عقب باز گردد، هرگز به خدا ضررى نمىزند؛ و خداوند بزودى شاکران [و استقامتکنندگان] را پاداش خواهد داد.
یکی از مظلومیتهای حضرت رسول این است که معمولا به کیفیت شهادت ایشان توجه نمیشود. و معمولا می گویند رحلت حضرت رسول!!! دوستان عزیز! تو این پست براتون در رابطه با کیفیت شهادت و قاتلین آن حضرت می نویسم:
کتابهای سیره و حدیث قتل رسول خدا بوسیله سم را تایید کرده اند و آن را با احادیث متواتر ذکر کرده اند از جمله:
ابن سعد میگوید در روایتی آمده است: پیامبر [صلی الله علیه و آله] مسموم درگذشت و شصت و سه ساله بود. این قول ابن عبده است. (۱)
شیخ مفید می گوید: او در مدینه روز دوشنبه دو شب باقیمانده از ماه صفر در سال دهم هجری درگذشت درحالیکه شصت و سه سال داشت. (۲)
السلام علیک یا ابا عبدالله و علی الارواح التی حلت بفنائک. علیک منی سلام الله أبداً ما بقیت و بقی اللیل و النهار و لا جعله الله آخر العهد منی لزیارتکم، السلام علی الحسین و علی علی بن الحسین وعلی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین
کوهنوردی می خواست به قله ای بلندی صعود کند. پس از سال ها تمرین و آمادگی, سفرش را آغاز کرد. به صعودش ادامه داد تا این که هوا کاملا تاریک شد. به جز تاریکی هیچ چیز دیده نمی شد. سیاهی شب همه جا را پوشانده بود و مرد نمی توانست چیزی ببیند حتی ماه و ستاره ها پشت انبوهی از ابر پنهان شده بودند.
کوهنورد همان طور که داشت بالا می رفت, در حالی که چیزی به فتح قله نمانده بود, پایش لیز خورد و با سرعت هر چه تمام تر سقوط کرد. سقوط همچنان ادامه داشت و او در آن لحظات سرشار از هراس, تمامی خاطرات خوب و بد زندگی اش را به یاد می آورد.
داشت فکر می کرد چقدر به مرگ نزدیک شده است که ناگهان دنباله طنابی که به دور کمرش حلقه خورده بود بین شاخه های درختی در شیب کوه گیر کرد و مانع از سقوط کاملش شد. در آن لحظات سنگین سکوت, که هیچ امیدی نداشت از ته دل فریاد زد: خدایا کمکم کن !
این یک نوع ابراز عظمت امام حسین (علیه السلام) است. عیناً در روایات داریم ائمه پیاده از مدینه می رفتند مکّه. امام سجاد (علیه السلام) بیست و پنج سفر شاید با پای پیاده رفت. گاهی مرکب هم همراه خودشان می بردند. به دو فایده؛ یک فایده اگر وسط راه ناچار شوند سوار بشوند، دیگر اینکه بگویند از بی مرکبی نیست که ما پیاده می رویم، مرکب هم داریم و پیاده می رویم، این به احترام امام حسین (علیه السلام) است.
این یک نوع اظهار عظمت و تجلیل از مقام شامخ اباعبدالله (علیه السلام) است. این پیاده رفتن، این دلیل بر این است. و لذا این پیاده رویِ اربعین خیلی در دنیا صدا می کند؛ و تبلیغ خوبی برای عالم تشیّع و عالم اسلام است. یکی از مبلّغ های بسیار خوب است.
می دانید که در ایام اربعین، اجتماع در کربلا، از عاشورا بیشتر است، انبوه جمعیت خیلی بیشتر است. آن وقت عدۀ زیادی پیاده، زن، بچه، با اینکه خطراتی هم که احتمال می دهند تهدیدشان بکند می آیند، این دلیل بر این است که واقعاً عاشق این مکتب هستند. تنها عشق است که آنها را به این سمت و سو می برد.
انسان دارای بینش و گرایش است. از نظر بینش و علم، بسیاری افراد امکان ترقی دارند؛ یعنی این استعداد در ما وجود دارد که خوب و بد را بفهمیم. این استعداد با درس و بحث شکوفاتر می شود. همه ما در مسئله فهم خوب و بد، در یک مرز مشترک قرار داریم؛ یعنی هم بدها را به خوبی تشخیص می دهیم و هم خوبها را.
اما در حوزه گرایش، ما انسانها در برابر بد و خوب گرایش یکسانی نداریم. ما به کارهای خوب گرایش کامل داریم و به کارهای بد هیچ گرایشی نداریم، پس بینش ما به بد و خوب یکسان است؛ اما گرایش ما به آنها این گونه نیست؛ برای مثال ما غذای خوب و بد یا سودمند و زیانبار را به صورت یکسان تشخیص می دهیم و تشخیص ما درباره هر دو یکسان است؛ اما گرایش دستگاه گوارش ما به هر دو یکسان نیست. دستگاه گوارش غذای خوب را به راحتی هضم می کند؛ امّا غذای مسموم را تحمل نکرده، با تهوع پس می زند.
7 صفر سالروز شهادت غریب مدینه امام حسن مجتبی علیه السلام تسلیت باد
از دیرباز در حوزه هزار ساله نجف اشرف هفتم صفر را روز شهادت امام مجتبی علیه السلام می دانند و شیعیان عراق و سایر کشورها نیز در این روز برای سبط اکبر؛ امام مجتبی علیه السلام اقامه عزا می کنند اما در ایران شهادت سبط اکبر بیست و هشتم صفر است همزمان با رحلت پیامبر اعظم. چرا؟ به دلیل اختلاف روایت؛ دو قول برای روز شهادت امام حسن مجتبی نقل شده است:
۱. بیست و هشتم صفر؛ بر اساس نقل شیخ کلینی و شیخ مفید و شیخ طبرسی. رضوان الله علیهم
۲. هفتم صفر ؛بر اساس نقل شهید اول، کفعمی، شیخ بهایی، علامه مجلسی، مرحوم صاحب جواهر، شیخ کاشف الغطاء و محدث قمی. رضوان الله علیهم
دریافت 
5.96 مگابایت
توضیحات: دانلود مداحی زیبای عربی انا رقیة|ملا باسم کربلایی|تنزیل لطمیة انا رقیة
اسارت دشوار و یتیمی دردی عمیق است. یک سه ساله، چگونه می تواند تمام رنجِ تشنگی و زخم تازیانه اسارت و از آن بدتر، درد یتیمی را به جان بخرد، آن هم قلب کوچکِ سه ساله ای که تپیدن را از ضربانِ قلب پدر آموخته و شبی را بی نوازش او به صبح نرسانده است. امّا... امّا او رقیه حسین است و بزرگی را هم از او به ارث برده است. رقیه پس از عاشورا، پدر را از عمه سراغ می گیرد و لحظه ای آرام ندارد، با نگاه های کنجکاوش از هر سو ـ تمام عشقش ـ پدرش را می جوید و سکوتِ عمه، سؤال او را بی جواب می گذارد و او باز هم می پرسد: «عمه، بابایم کجاست؟...»
پـاسـخ‌هــای زیبــای مـرجع عــالیـقدر به نـــامه گـــله‌منـدانه یـــک دختــر بــه امــام زمــان علیـه‌السلـام
سؤال: این نامه را به امام زمان می‌نویسم و چون ایشان را نیافتم جواب آن را از شما که نماینده ایشان می‌باشید می‌خواهم:
مـن نمی‌دانـم تو کیستـی. شایـد هـم وجـود نداشتـه باشـی. تـوهّمـی باشـی یـا امّیـــدی کــه در نـاامّیـــدی‌هـــای مطلق، بـه آن پنـــاه می‌بــرم. چون اگــر بـه تـو یـقیــن داشتــم در زندگــــی حقیـــقی‌ام جایگـــــاهی داشتــی.
ای امام عصر، ای سرور من، تو مرا از این نفرت فزاینده به در آور... من دیگر نمی‌توانم به پیش بروم... من از همه چیز متنفّرم... هر چه افزون‌تر می‌دانم نفرتم فزونی می‌یابد... و زندگی و جامعه هم مرا به این نفرت تشویق می‌کند... ای امام عصر! من با جنسیّتم بسیار مشکل دارم... من دختری سرکش و گردن‌فرازم... و دینی که تو را به آن می‌شناسم مرا به عصیان می‌آورد. مرا به سرکشی وا می‌دارد. بی‌تعارف بگویم؟ شرمنده‌ام ولی... نفرتم را فزون می‌کند. همه چیزش نه، فقط برخی چیزهایش... دین تو مانند همه ادیان و مانند همه انسانها به جنسیّت من ظلم می‌کند. مرا تحقیر می‌کند... مرا بنده درجه دو می‌داند.
"مجتهد" شخصی که به افشاگری از خاندان آل سعود مشهور است در جدیدترین توئیت‌های خود به علاقه بسیار زیاد این خاندان به سحر و جادوگری پرداخته است.
وی نوشت: تعلق خاطر به سحر و جادوگری میان زنان و مردان آل سعود بسیار گسترده است اما برای برخی از آنها به بخش اساسی زندگیشان تبدیل شده به نحوی که امور خود را بر پایه آن برنامه‌ریزی می‌کنند؛ "ملک فهد" پادشاه اسبق سعودی در مقدمه این افراد بود و فقط به یک یا دو یا چند ساحر اکتفا نمی‌کرد.
دریافت 2.97 مگابایت 
اعلام تشیع
شیخ طارق یوسف المصری خطیب و امام جماعت مسجد اولی الالباب در بروکلین - نیویورک می گوید: در مصر می ترسم بگویم شیعه هستم چون اینها شیعه را مسلمان نمی دانند به همین جهت شیعیان از ترس این وحشی ها تقیه می کنند و عقاید خودشان را پنهان می کنند که کشته نشوند.
در روایات آمده هنگامى که امام حسین (علیه السلام) عزم میدان کرد، فرمود:
«اِئْتُونی بِثَوْب لا یُرْغَبُ فیهِ، اَلْبِسُهُ غَیْرَ ثِیابِی، لا اُجَرَّدُ، فَاِنِّی مَقْتُولٌ مَسْلُوبٌ»؛ (برایم جامه کهنه اى بیاورید که کسى به آن رغبت نکند تا آن را زیر لباسهایم بپوشم و بعد از شهادتم مرا برهنه نکنند، زیرا مى دانم پس از شهادت لباسهایم ربوده خواهد شد). لباس تنگ و کوتاهى آوردند ولى امام (علیه السلام) آن را نپوشید و فرمود: «هذا لِباسُ أَهْلِ الذِّمَّةِ»؛ (این لباس اهل ذمّه [کفّار اهل کتاب] است).
لباس بلندترى آوردند. امام (علیه السلام) آن را پوشید سپس با بانوان حرم خداحافظى کرد. در آن هنگام حضرت سکینه گریه سر داد. امام وى را به سینه چسبانید و فرمود:
«سَیَطُولُ بَعْدی یا سَکینَةُ فَاعْلَمی *** مِنْکِ الْبُکاءُ إِذَا الْحَمامُ دَهانِی
لا تُحْرِقی قَلْبِی بِدَمْعِکِ حَسْرَةً *** مادامَ مِنّی الرُّوحُ فی جُثْمانی
وَ إِذا قُتِلْتُ فَاَنْتَ اَوْلى بِالَّذِی *** تَأْتینَهُ یا خَیْرَةَ النِّسْوانِ»
گروه‌های تکفیری همواره قیام عاشورا را زیر سؤال برده‌اند در صورتی که بخش قابل توجهی از منابع اهل سنت از حضور معنوی رسول خدا (صلی الله علیه و آله) در صحرای کربلا خبر می‌دهند.
در اینکه رسول‌الله (صلی الله علیه و آله) به عنوان اولین نفر در این امت، با یاد مصیبت سیدالشهداء (علیه السلام) برای او گریسته و عزاداری کرده، تردیدی وجود ندارد، اما به نظر میرسد که مطلب فراتر از این باشد.
حجت‌الاسلام رضا رفیعی، محقق و پژوهشگر علوم اسلامی در این‌باره توضیح می‌دهد: برادران اهل سنت می‌دانند که با عزاداری و زیارت قبر شریف امام حسین (علیه السلام)، به سنت پیامبر (صلی الله علیه و آله) عمل می‌کنند و سخن افراد نادانی چون بزرگان وهابیت که دین خود را به دنیا فروختهاند و در صدد تغییر ارزش‌های جوامع اسلامی هستند تا بدعتهای خود را به نام سنّت مطرح کنند، ارزشی ندارد و مغایر با سنت پیامبر (صلی الله علیه و آله) است.
قانون فعلی گذرنامه (به غیر از اصلاحیه‌های بعد‌‌ی) 43 سال پیش در اسفند سال 1351 در مجلس شورای ملی وقت تصویب شد. قانونی که با محدودیت خروج زنان شوهرد‌‌ار از کشور یا امکان ممنوع الخروج‌شد‌‌ن آنان توسط شوهر، چالشی جدی در حقوق اساسی فردی و اجتماعی بسیاری از زنان ایجاد کرده است. به‌طوری که امروزه تغییر یا اصلاح مقررات مزبور به عنوان یکی از اساسی‌ترین و مهم‌ترین مطالبات زنان قرار گرفته و هر بار با بهانه‌ای، این مطالبه جدی را مورد یاد‌‌آوری قرار د‌‌اد‌‌ه‌اند.
این بار، یاد‌‌آوری این امر با جمع آوری بیش از 11 هزار امضا و 40 هزار ایمیل مبنی بر اعتراض به مقید بود‌‌ن خروج زنان شوهر د‌‌ار از کشور خطاب به د‌‌کتر‌امین‌زاد‌‌ه، معاون ریاست‌جمهوری و خانم‌مولاورد‌‌ی، معاون‌رئیس‌جمهور در امور زنان و خانواده به بهانه ممنوعیت خروج خانم نیلوفرارد‌‌لان (کاپیتان تیم ملی فوتسال بانوان کشور) توسط همسرش، جهت ممانعت از شرکت در مسابقات آسیایی فوتسال، کلید خورد.
«قانون» در گفت و گو با شهناز سجاد‌‌ی، وکیل پایه یک د‌‌اد‌‌گستری به بررسی و نقد حقوقی اختیارات حقوقی شوهر برای محد‌‌ود کردن حق خروج از کشور همسر پرداخته است.
(ای رسول ما! ما به تو کوثر (خیر و برکت فراوان) عطا کردیم. پس برای پروردگارت نماز بخوان و قربانی کن (و بدان) دشمن تو قطعاً بریده نسل و بی عقب است.)
(ای رسول ما! ما به تو کوثر (خیر و برکت فراوان) عطا کردیم. پس برای پروردگارت نماز بخوان و قربانی کن (و بدان) دشمن تو قطعاً بریده نسل و بی عقب است.)
در مورد شأن نزول این سوره، اکثر مفسران اعتقاد دارند که چون فرزندان پسر پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) از دنیا رفتند، دشمنان خوشحال شدند که بعد از پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) دین او نیز نابود خواهد شد و کسی ادامه دهنده راه او نخواهد بود.
روایت شده که روزی پیامبر اکرم وارد مسجد شدند و در مسجد عاص بن وائل و عمرو بن العاص هم بودند. عمرو به کنایه و استهزا گفت: یا ابا الابتر، زیرا مردم زمان جاهلیت رسم داشتند به مردی که فرزند نداشت ابتر یا دم بریده می گفتند.[1]
خداوند سوره کوثر را برای شادی قلب پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) نازل کرد تا به وی بگوید که دشمن تو ابتر است و دین و نسبی ندارد و دین اسلام باقی و برقرار خواهد ماند.
خواب امیرالمؤمنین (علیه السلام) درباره کربلا
فرود آمدن حضرت آدم (علیه السلام) بر زمین
رسیدن کشتی حضرت نوح (علیه السلام) به کربلا
عبور حضرت ابراهیم (علیه السلام) از کربلا
آب نخوردن گوسفندان اسماعیل (علیه السلام) به کنار فرات
فرود سلیمان (علیه السلام) بر سرزمین کربلا
سیر حضرت موسی (علیه السلام) با یوشع و رسیدن به کربلا
گذر حضرت عیسی (علیه السلام) با حواریون از کربلا
امّ سلمه و خاکی سرخ که رسول الله (صلی الله علیه و آله) به وی داد
به روایت شیخ صدوق منزل کردن در نینوا هنگام رفتن به جنگ صفّین
روایت هرثمه بن ابی مسلم و حضور در کربلا
در خیمه امام زمان علیـه السلـامـ، کربلایی برپاست...
دوباره در تاریکی شب، امامی می گوید:
«این جماعت ستم پیشه ما را از شهر جدمان راندند، این امویان بر ما ستم کردند، خدایا! تو یاری ام کن در ستم کشی!»(1)
امامی فریاد می کند:
«چون امتحانی به میان می آید،
دین داران و خدا طلبان نایاب می شوند.» (2)
دوباره امامی یادآور می شود:
«این جماعت، دشنه برای من برهنه کرده اند...
خون مرا می خواهند...»
دشمن عدالت اند...
«بیعتم را از شما بر می دارم.»
و ما،
زیر نگاه ستارگان،
آرام و بی صدا،
خیمه را به قصد کوفه ترک می کنیم...
عاشورایی دیگر در راه است...
پی نوشت:
1.سخنان امام حسین (علیه السلام) در شب عاشورا، کامل الزیارات، ص 74
2و 3. سخنان امام حسین (علیه السلام) در شب عاشورا. بحار الانوار، ج 44، ص 382
امام سجاد علیه السلام از پله منبر بالا رفت و خطبه ای را با نوای گرم توحیدی بیان کرد: «انا بن مکة و منی، انا بن زمزم و الصفا; انا بن محمد المصطفی; انا بن علی المرتضی; انا بن فاطمة الزهراء ...; (۱) من فرزند مکه و منایم; من فرزند زمزم و صفایم; من فرزند محمد مصطفایم; من فرزند علی مرتضایم; من فرزند فاطمه زهرایم...»
امام زین العابدین همچنان به معرفی خویش ادامه داد، تا آن جا که صدای مردم به گریه بلند شد و ارکان کاخ یزید به لرزه درآمد و یزید از تحت تاثیر قرار گرفتن مردم سخت بیمناک شد، از این رو برای قطع کردن سخنان امام علیه السلام به مؤذن دستور اذان داد. مؤذن دربار برخاست و با صدایی که همه می شنیدند، اذان گفت.
وقتی به اشهد ان محمدا رسول الله صلی الله علیه و آله رسید، امام که هنوز بر بالای منبر قرار داشت، خطاب به یزید فرمود: «ای یزید! این محمدصلی الله علیه و آله که هم اکنون نامش را مؤذن بر زبان آورد و به پیامبری او گواهی داد، جد توست یا جد من است؟ اگر بگویی پیامبر صلی الله علیه و آله جد توست، دروغ گفته ای و کفر ورزیده ای و اگر باور داری که پیامبر صلی الله علیه و آله جد من است، پس چرا و به چه جرمی خاندان او را کشتی؟» (۲)
آری بزرگ مبلغ نهضت عاشورا رسالت خویش را به نحو شایسته ایفا نمود و چهره مجلس را با تبلیغ رسای خود دگرگون کرد و مجلس یزید با رسوایی خاندان بنی امیه و یزید بن معاویه پایان یافت.
۱ و 2) مقاتل الطالبین، ج 2، ص 121; احتجاج طبرسی، ج 2، ص 310 و مقتل خوارزمی، ج 2، ص 69.
دریافت 
مدت زمان: 1 دقیقه و 26 ثانیه
لما أصبح عبیدالله بن زیاد بعث برأس الحسین علیه السلام فدیر به فی سکک الکوفة کلها و قبائلها
ظهر عاشورا نزدیک می شد، سی نفر از اصحاب امام حسین علیه السلام در جریان یک تیراندازی که به وسیله ی دشمن انجام گرفت، به خاک و خون غلطیدند و شربت شهادت نوشیدند. بقیّه نیز در انتظار جانبازی لحظه شماری می کردند و بیقراری می نمودند. ناگهان مردی از اصحاب ابا عبدالله علیه السلام متوجه شد که ظهر شده است. لذا خدمت امام علیه السلام آمد و عرض کرد: یا ابا عبدالله! وقت نماز فرا رسیده و ما دلمان می خواهد برای آخرین بار، نماز جماعتی با شما بخوانیم. حضرت نگاهی کرد و تصدیق نمود که وقت نماز است و این جمله را فرمود: «ذکرت الصلوة جعلک الله من المصلین: نماز را یاد کردی، خداوند تو را از نمازگزاران قرار دهد.»
1. لبابه دختر عبیدالله بن عباس[1] (پسر عموی پیامبر) همسر حضرت ابوالفضل عباس (علیه السلام) بود. وی بعد از واقعه کربلا و شهادت حضرت عباس، با زید بن حسن[2] ازدواج کرد.[3] گفته میشود که برای ایشان دو پسر از حضرت عباس (علیه السلام) به نام‌های فضل و عبیدالله باقی مانده بود که نسل علمدار کربلا فقط از طریق عبیدالله ادامه پیدا کرد.[4]
2. در ارتباط با حضور لبابه در کربلا، گزارشی در منابع تاریخی موثّق وجود ندارد. و نام ایشان در گزارش‌های مرتبط با اسرای کربلا مشاهده نمیشود. اما دلیل مسلّمی هم وجود ندارد که ایشان در کربلا حضور نداشت. بر این اساس، نفیاً و اثباتاً نمی‌توان در این زمینه نظری داد.
زنان غیر هاشمى حاضر در واقعه کربلا
1. کَبْشه، مولاة امام حسین «علیه السلام»
کنیه اش ام سلیمان است. کنیز امام حسین «علیه السلام» که آن حضرت وى را هزار درهم خرید و در خانه ام اسحق (مادر فاطمه صغرى) همسر امام، خدمت مى کرد. سپس با ابو رزین ازدواج کرد و سلیمان از او به دنیا آمد. سلیمان غلام امام حسین «علیه السلام» بود. سلیمان پیک امام حسین به سوى رؤسا و اشراف بصره بود که عبید الله بن زیاد دستور داد گردنش را بزنند. سلیمان همان است که در زیارت ناحیه مقدسه نامش آمده است. ام سلیمان به همراه مولایش امام حسین «علیه السلام» راهى کربلا شد. همسرش نیز از اصحاب امام حسن «علیه السلام» بود. ام سلیمان زنى عالم، فاضل و نیکوکار بود که همراه مولایش امام حسین «علیه السلام» راهى کربلا شد و جزو اسیران واقعه عاشورا گردید. وى تمام مصایب را در راه خدا تحمل کرد.
من یک شهروند تهرانی هستم. امروز پنجم فروردین 89 ایمیلی را دریافت کردم که در آن به یکی از اصلی ترین عقاید شیعیان، یعنی موضوع کربلا، شبهه وارد نموده اند. با توجه به این که مرکز شما دارای محقّقین و متخصّصین علوم اسلامی است و پاسخ دادن به این انحرافات فکری جزو رسالت شما می باشد، خواهشمندم به این موضوع رسیدگی فرمایید و اطلاع رسانی مناسب را منظور نمایید. توفیق شما را از خداوند متعال خواستارم متن ایمیل ارسال شده به شرح زیر می باشد:
فارغ از حب و بغض بخوانید تا بتوان آن را نقد کرد در این پست می خواهم به بیان چند نمونه از افسانه های معروف و البته تأمل برانگیز روز عاشورا بپردازم. نخست در مورد بی آبی، وضعیت بیابانی و عطش حسین و یارانش: همان طور که می دانید جنگی که در روز عاشورا رخ داده در نزدیکی رود فرات بوده. در هیچ کجای کره زمین نمی توانید سرزمینی در کنار یک رود را بیابید که صحرا و بیابان بی آب و علف باشد، مگر رودی که از میان کوهستان می گذرد.
