بسم الله الرحمن الرحیم؛ ملت مسلمان و قهرمان و مبارز
- ۰ نظر
- ۲۳ بهمن ۹۹ ، ۲۰:۵۷
بسم الله الرحمن الرحیم؛ ملت مسلمان و قهرمان و مبارز
همزمان با فرا رسیدن همزمان با نخستینسالگرد شهید سردار
یکی از اساتیدم، مولوی عیسی ملازهی،
از مصباح کفعمی نقل شده است که دعای صنمی قریش دعائی عظیم الشأن و بلند مرتبه است
شیخ عبدالحسین حویزاوی می گوید: مردی به نام میرزا احمد رئیس شهرداری نجف اشرف بود، او مرد متدین و خوبی بود که به اجبار او را شهردار کرده بودند. شبی در عالم رؤیا به محضر امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) مشرّف شدن و دیدم که رئیس شهرداری نجف نزد ایشان حاضر است حضرت با تندی به او فرمودند: «چرا داخل شغل حکومتی شدی و اسم خود را در زمره آنها محسوب داشتی؟» بعد مطلبی فرمودند که آن مرد متوجه نشد من خواستم گفته حضرت را به او بفهمانم. گفتم حضرت بقیه الله (عجل الله تعالی فرجه الشریف) می فرمایند: وَ لا ترکَنُوا اِلی الّذین طَلَمُوا فَتَمّسکُمُ النّار؛ یعنی، به سوی ستمگران میل نکنید به آنان تکیه ننمایید که موجب می شود آتش شما را فرا گیرد.» وقتی این جمله را گفتم، حضرت رو به من کرد و فرمود: «پس تو چرا مدح می کنی؟» عرض کردم: «تقیه می کنم.» حضرت دست مبارک را به دهان گذاشتند و به عنوان انکار سخن من با تبسم فرمودند: «تقیه! تقیه! تقیه!- یعنی تو از روی خوف و تقیه مدح نمی کنی- هفت روز بیشتر از عمر تو باقی نیست فردا برو و مُهر حکومتی را رد کن.»
در توضیح این فراز از زیارت جامعه و سازگاری آن با آیه شریفه سوره غاشیه نکاتی اشاره می شود:
1. معنای «ایاب» بازگشت با اراده را به طرف مقصد گویند پس عبارت «و ایاب الخلق الیکم» به معنای آن است که دوستان و دشمنان حضرات معصومین به سوی آنان با اراده خود بازگشت می نمایند چرا که اگر از دوستان باشند برای این که مورد تفقد و تفضل و انعام و اکرام شان قرار گیرند به سوی معصومین برمی گردند و اگر از مخالفان باشند برخی با علم به مقامات اولیای الهی و برخی به جهت جداسازی صف آنها از اولیای الهی، در آن صحنه حاضر می شوند و چشم طمع به بهره گیری از نورشان و لطف شان در قیامت دارند.
در فرهنگ اسلامی؛ مغرب، مبدأ و شروع روز بعد است زیرا با غروب خورشید، روز نیز پایان یافته است و شبانه روز بعدی آغاز شده است. آغاز روز شرعی از اذان صبح (به نظر برخی از طلوع آفتاب) تا لحظه غروب و ناپدید شدن خورشید است.
به عنوان مثال وقتی غروب روز پنج شنبه می شود در اصل وارد شبانه روز جمعه شده ایم و شبانه روز پنج شنبه تمام شده است چنان که می گوییم الان شب جمعه است. اعمال واجب و مستحبی شب و روز نیز بر اساس این اوقات در نظر گرفته می شود که اصطلاحا: «اوقات شرعی» بدان گفته می شود و منشأ و زمان فیوضات الهی و برکات معنوی برای اهل ایمان هستند.
همانگونه که می دانیم اوقات و ایام در دین مبین اسلام معنا و مفهوم و به تعبیر ما روح ندارد. خواصی که شب و روز «جمعه» دارد. دیگر روزهای هفته فاقد آن هستند.
سندیت گزارش منتسب به آخوند خراسانی زیر سؤال است و در صورت تحقق شرایط، ایجاد حکومت اسلامی در غیبت بنابر دلایل عقلی و شرعی واجب است.
متن شایعه
قانون فعلی گذرنامه (به غیر از اصلاحیههای بعدی) 43 سال پیش در اسفند سال 1351 در مجلس شورای ملی وقت تصویب شد. قانونی که با محدودیت خروج زنان شوهردار از کشور یا امکان ممنوع الخروجشدن آنان توسط شوهر، چالشی جدی در حقوق اساسی فردی و اجتماعی بسیاری از زنان ایجاد کرده است. بهطوری که امروزه تغییر یا اصلاح مقررات مزبور به عنوان یکی از اساسیترین و مهمترین مطالبات زنان قرار گرفته و هر بار با بهانهای، این مطالبه جدی را مورد یادآوری قرار دادهاند.
این بار، یادآوری این امر با جمع آوری بیش از 11 هزار امضا و 40 هزار ایمیل مبنی بر اعتراض به مقید بودن خروج زنان شوهر دار از کشور خطاب به دکترامینزاده، معاون ریاستجمهوری و خانممولاوردی، معاونرئیسجمهور در امور زنان و خانواده به بهانه ممنوعیت خروج خانم نیلوفراردلان (کاپیتان تیم ملی فوتسال بانوان کشور) توسط همسرش، جهت ممانعت از شرکت در مسابقات آسیایی فوتسال، کلید خورد.
«قانون» در گفت و گو با شهناز سجادی، وکیل پایه یک دادگستری به بررسی و نقد حقوقی اختیارات حقوقی شوهر برای محدود کردن حق خروج از کشور همسر پرداخته است.
(ای رسول ما! ما به تو کوثر (خیر و برکت فراوان) عطا کردیم. پس برای پروردگارت نماز بخوان و قربانی کن (و بدان) دشمن تو قطعاً بریده نسل و بی عقب است.)
(ای رسول ما! ما به تو کوثر (خیر و برکت فراوان) عطا کردیم. پس برای پروردگارت نماز بخوان و قربانی کن (و بدان) دشمن تو قطعاً بریده نسل و بی عقب است.)
در مورد شأن نزول این سوره، اکثر مفسران اعتقاد دارند که چون فرزندان پسر پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) از دنیا رفتند، دشمنان خوشحال شدند که بعد از پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) دین او نیز نابود خواهد شد و کسی ادامه دهنده راه او نخواهد بود.
روایت شده که روزی پیامبر اکرم وارد مسجد شدند و در مسجد عاص بن وائل و عمرو بن العاص هم بودند. عمرو به کنایه و استهزا گفت: یا ابا الابتر، زیرا مردم زمان جاهلیت رسم داشتند به مردی که فرزند نداشت ابتر یا دم بریده می گفتند.[1]
خداوند سوره کوثر را برای شادی قلب پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) نازل کرد تا به وی بگوید که دشمن تو ابتر است و دین و نسبی ندارد و دین اسلام باقی و برقرار خواهد ماند.
![]() |
![]() |
"قَالَ رَبِّ اشْرَحْ لِی صَدْرِی وَیسِّرْلِی أَمْرِی وَاحْلُلْ عُقْدَةً مِّن لِّسَانِی یفْقَهُوا قَوْلِی" از جمله روایاتی که پیغمبر اکرم «صلی الله علیه و آله و سلم» در هر فرصتی برای مردم بیان می فرمودند و در مدت بیست و سه سال رسالت، مخصوصاً در ده سالی که در مدینه بودند، شاید بیش از هزار مرتبه متذکّر آن شده اند، روایت ثقلین می باشد. لذا به عقیدۀ شیعه و سنی ، روایت ثقلین از متواترات است. تردیدی نیست که پیغمبر اکرم «صلی الله علیه و آله و سلم» در هر فرصتی می فرمودند: «إِنِّی تَارِکٌ فِیکُمُ الثَّقَلَیْنِ مَا إِنْ تَمَسَّکْتُمْ بِهِمَا لَنْ تَضِلُّوا، کِتَابَ اللَّهِ وَ عِتْرَتِی؛ أَهْلَ بَیْتِی وَ إِنَّهُمَا لَنْ یَفْتَرِقَا حَتَّى یَرِدَا عَلَیَّ الْحَوْضَ»
به گزارش خبرگزاری اهل بیت (علیهم السلام) –ابنا– «دکتر مجدی وهبة الشافعی» با استفاده از آیات کلام الله مجید، تعداد ائمه (علیهم السلام) را به اثبات رسانده است. بر اساس این گزارش وی ثابت کرده است که امامان برحق از امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) شروع شده و به قائم آل محمد (علیه السلام) پایان می پذیرد و تعداد امامان را ۱۲ نفر اعلام می کند.
در این مطلب که از سوی یک مجله خبری مصر منتشر شده، آمده است: «شکی نیست که هر تعداد از آیات قرآن دلیل خاصی دارد مثلا کلمه “یوم” (به معنی روز) که در قرآن ۳۶۵بار تکرار شده است نشاندهنده تعداد روزها در یک سال و همچنین کلمه”شهر” (به معنی ماه) که ۱۲ بار آمده به معنای وجود ۱۲ ماه در طول یک سال است».
25 دیقعده روز دحوالارض است و یکی از آن چهار روز است که در تمام سال به فضیلت روزه ممتاز است. در روایتی روزه اش مثل روزه هفتاد سال است و در روایت دیگر کفاره هفتاد سال است و هر که این روز را روزه بدارد و شبش را به عبادت بسر آورد از برای او عبادت صد سال نوشته می شود.
دحوالارض یعنی زمان گسترش یافتن زمین است، در این روز آبها و ناهمواریهای بسیار زمین به گونهای خشک و هموار شد تا برای سکونت مهیا شود.
"دَحو" به معنای گسترش است و بعضی نیز آن را به معنای تکان دادن چیزی از محلِ اصلی تفسیر کرده اند. منظور از دحوالارض (گسترده شدن زمین) این است که در آغاز، تمام سطح زمین را آب فراگرفته بود. این آب ها، به تدریج در گودال های زمین جای گرفتند و خشکی ها از زیر آب سر برآوردند و روز به روز گسترده تر شدند. از طرف دیگر، زمین در آغاز به صورت پستی ها و بلندی ها یا شیب های تند و غیرقابل سکونت بود. بعدها باران های سیلابی مداوم باریدند، ارتفاعات زمین را شستند و دره ها گستردند. اندک اندک زمین های مسطح و قابل استفاده برای زندگی انسان و کشت و زرع به وجود آمد. مجموع این گسترده شدن، "دَحو الارض" نامگذاری می شود.
حسن رحیم پور ازغدی در سخنانی ملاک های شیعه بودن را بیان کرد که متن کامل این سخنان را در ادامه می خوانید: عنوان بحث امروز ما «علی و ناشیعیانش» است. مراد از ناشیعه اهل سنت نیستند. بلکه خود ما هستیم. با بررسی تعاریفی که از شیعه در کلام اهل بیت علیه السلام آمده و انطباق آن بر ما مشخص خواهد شد که ما «ناشیعه» ایم نه «شیعه»! چون در جامعه شیعه به دنیا آمده ایم، فرض را بر این گذاشته ایم که ما شیعه ایم. غیرشیعیان هم ما را شیعه محسوب می کنند. یک سوء تفاهمی وجود دارد میان تشیع شناسنامه ای و تشیع آنگونه که در منابع مذهب ذکر شده است.
اسلام آخرین و کامل ترین دین است که برای بشر فرستاده شده و خداوند دینی جز اسلام را نخواهد پذیرفت. "ان الدین عندالله الاسلام"؛[1] بدون تردید دین در نزد خدا فقط اسلام است. "و من یبتغ غیر الاسلام دینا فلن یقبل منه"؛[2] هر کس آیینی جز اسلام را برگزیند از او پذیرفته نخواهد شد.
متأسفانه مسلمانان نیز همانند اقوام و صاحبان ادیان گذشته به مذاهب گوناگونی متفرق شدند و قطعاً همه آنان در آن واحد بر حق نخواهند بود، پیامبر گرامی اسلام فرمود: "ان امّتی ستفرق بعدی علی ثلاث و سبعین فرقة، فرقة منها ناجیة، و اثنتان و سبعون فی النار"؛ پیروان من بعد از من به هفتاد و سه فرقه متفرق خواهند شد، تنها یک گروه نجات پیدا می کنند و هفتاد و دو فرقه دیگر اهل آتش خواهند بود.[3] مذهب حقه و فرقه ناجیه در میان مذاهب اسلامی مذهب شیعه اثنی عشری است و تشیع، همان اسلام راستین و حقیقی است. پیامبر گرامی اسلام فرمود: "ایها الناس انی ترکت فیکم ما ان اخذتم به لن تضلوا، کتاب الله و عترتی اهل بیتی"؛ مردم! من در میان شما چیزی به ودیعت نهادم که اگر بدان اخذ کنید هرگز گمراه نخواهید شد، کتاب خدا و عترت خودم، یعنی اهل بیتم.
در هیچ یک از کتب معتبر تاریخی، مطلبی به این عنوان که پیامبر عظیم الشان اسلام (صلی الله علیه و آله) لقب سیف الاسلام را به طلحه و زبیر داده باشند، ثبت نشده است. چیزی که در تاریخ به ثبت رسیده لقب سیف الله (شمشیر خدا) است که به خالد بن ولید نسبت داده شده است. برخی گفته اند این لقب را پیامبر (صلی الله علیه و آله) به او داده، ولی ظاهراً در دوره خلافت ابوبکر و عمر چنین لقبی به خالد داده شده است.[1] در باره طلحه و زبیر باید به چند نکته توجه داشت
برای توضیح این مطلب و پاسخ به معترضان باید گفت: یکی از اموری که در نزد فقهای همهٔ مذاهب از مسلمات است این است که عبادات توقیفی است [۱]؛ یعنی باید مقدار و کیفیت آن به اذن شارع باشد و خروج از آن اندازه بدعت و تشریع محرم به شمار میآید.
درحاشیه مغنی ابن قدامه آمده: عبادات توقیفی است و هیچ جزء یا شرطی از آن با قیاس یا علت تراشی ثابت نمیشود به ویژه نماز. [۲]
رسول الله (صلی الله علیه و آله) نیز فرمود: این نماز صلاحیت ندارد که چیزی از کلام انسانها به آن افزوده شود. [۳]
بنابراین اهل سنت که جزء اضافی (یعنی آمین گفتن پس ازحمد) را مستحب میشمرند، باید دلیلی برای آن اقامه کنند نه شیعیان که به سنت پیامبر عمل میکنند.
نظر اهل بیت علیهم السلام درباره آمین گفتن بعد از حمد
اهل بیت علیهم السلام که نزدیکترین افراد به پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) هستند، به چنین سنتی فرمان نداده بلکه آن را نفی کرده اند. جمیل بن دراج از امام صادق (علیه السلام) نقل میکند: هرگاه پشت سر امام جماعت مشغول نماز بودی هنگامی که امام از خواندن حمد فارغ شد بگو: الحمدلله رب العالمین و آمین مگو. [۴]
در روایت دیگری از محمد حلبی نقل شده که از امام صادق (علیه السلام) پرسیدم: هنگامی که از فاتحة الکتاب فارغ شوم آمین بگویم؟ حضرت فرمود: نه [۵].