یادداشتی در پاسخ به شبهه‌ پراکنی درباره ایام محسنیه

حجة الإسلام و المسلمین معاونیان، از فعالان و سخنرانان سرشناس کشورمان که بنیانگذار شبکه ماهواره ای «ثامن» نیز هست، با انتشار یادداشتی، به شبهه‌ پراکنی برخی افراد مغرض و معلوم الحال درباره ایام محسنیه پاسخ داده است. وی در این یادداشت نوشته:

ابتدا ایام اختصاص یافته به شادمانی و سرور برای موالید و اعیاد مربوط به خاندان وحی یا ایامی که مصیبتی از شهادت حضرات در آن نیست را برشمریم:
* از ٩ ربیع الاول تا شش جمادی الاولى، به مدت ٥٧ روز؛
* از ٢٠ جمادی الثانی تا رجب و شعبان و ١٨ رمضان، یعنی ٨٨ روز برای شادمانی و جشن‌های بسیار زیاد شما؛
* از بیست و پنج رمضان تا بیست و پنج شوال، (یک ماه شادمانی)؛
* از ٢٧ شوال تا آخر ذی القعده (٣٣ روز شادمانی)
* ماه ذی الحجة همه عید و سرور 
** خلاصه در مجموع حداقل هشت ماه فرحناک و شادمان.
حال سوال این است که چگونه با سه ـ چهار روز عزاداری برای محسن بن علی، یک عده هوچیگر، عزاداران و محبان را به توپ اتهام می‌بندند که می‌خواهید همه سال را به عزاداری و سینه‌زنی تبدیل کنید ؟!!!
انصاف و وجدان کجاست ؟!!! یا حساب و شمارش آنان ضعیف است؟
و نیز: جشن هایمان را بشماریم:
* ١ رجب میلاد امام هادی علیه السلام؛
* ٥ رجب امام باقر علیه السلام؛
* ١٠ رجب میلاد امام جواد علیه السلام؛
* ١٣ رجب میلاد مولود کعبه علیه السلام؛
*  ٢٧ رجب مبعث؛
*  ٣ شعبان میلاد امام حسین علیه السلام؛
* ٤ شعبان میلاد امام سجاد علیه السلام؛
* ٥ شعبان میلاد ابالفضل علیه السلام؛
* ١١ شعبان میلاد علی اکبر علیه السلام؛
* ١٥ تا ٢٥ شعبان دهه فرخنده مهدویه جشن های نیمه شعبان میلاد صاحب الزمان عجل الله تعالى فرجه الشریف؛
* ١ رمضان المبارک جشن حلول ماه مبارک رمضان؛
* ١٥ رمضان المبارم میلاد امام حسن علیه السلام؛
* عید فطر؛
* ١ ذی القعده میلاد حضرت معصومه سلام الله علیها تا ١١ ذی القعده میلاد امام رضا علیه السلام جشن دهه کرامت؛
* ١٠ ذی الحجة عید قربان؛
* ١٥ ذی الحجة میلاد امام هادی علیه السلام؛
* ١٨ ذی الحجة عید غدیر تا ٢٦ ذی الحجة جشن های:
- مباهله
- نزول انما 
- نزول هل اتی و ...
- ده روز جشن دهه ولایت
* ٩ ربیع الأول تا ١٤ ربیع الأول جشن های خاص شیعه؛
* بیست جمادی ولادت حضرت زهرا سلام الله علیها.

***

در مجموع می‌بینید که قریب شصت شب، یعنی دو ماه تمام، ایام و لیالی جشن و سرور است. تازه اگر شام میلادها را که معمولاً جشن‌ها به پاست و میلادهای امامزادگان و جشن‌هایی چون ازدواج حضرت زهرا سلام الله علیها و ... را بر آن دو ماه نیفزاییم ـ که در تمام این همه ایام و لیالی هیئات و محبین آل الله با اقامه مجالس سرور و چراغانی و مدیحه‌خوانی و سرود، به شادمانی و فرحمندی به فرح اهل البیت (علیهم السلام) مشغولند.
پس چقدر بی‌انصافی است که با مغالطه و سفسطه می‌گویند چرا در قبال این همه دهه عزا، دهه جشن به راه نمی‌اندازید؟!

***

مگر دهه مهدویت، دهه کرامت، دهه جشن‌های غدیریه و شعبانیه و ... را نمی‌بینند ؟!
آیا جشن‌های موالید امامان را کسی جز همین سینه‌زن‌ها و هیئتی‌ها بپا داشته است؟!
آری: لهم اعین لایبصرون بها؟!
بل: فی قلوبهم مرض فزادهم الله مرضا؛
اما: والله من ورائهم محیط.
و: این همه در بوق و کرنا می‌دمند و غوغا به راه انداخته‌اند که واویلا چقدر هر روز ماتم و عزاداری،  نمی‌شود که همه روز و شب سال گریست و سیه پوشید و بر سر و سینه زد!!!!
به حق حقیقت سوگند که لاف می‌بافند و ژاژ می‌خایند، وگرنه خود آگاهند که جز هیاهویی مزوّرانه  در بطون کلامشان نیست!

***

به راستی مگر نمی‌دانند یا نمی‌شمارند که على‌رغم دروغ و بهتانی که گفته و زده‌اند عزاداران مصائب اهل البیت جز همین ایام که اکنون بر می‌شمریم، کی سوگواری کنند!؟
* فقط دو ماه محرم و صفر است، که اسلام را زنده نگه داشته؛
* دو دهه فاطمیه  به روایت ۷۵ روز و ۹۵ روز
* این  = ٨٠ روز.
اضافه کنید
* پنج شب احیای رمضان؛
* شهادت امام باقر و امام صادق، امام کاظم، امام جواد، امام هادی، امام عسکری، زینب کبری علیهم السلام را که مجموعاً می‌شود ٩٢ شب، یعنی سه ماه.
الآن می‌گویند حضرت محسن و ابوطالب و عبدالعظیم و مسلم...
خب باشد!
بگو صد شب!
آیا صد شب همه سال است؟
سبحان الله  هوچیگری تا چند؟!
هذا بهتان عظیم!
چرا عده‌ای به سالوس و وسوسه‌انگیزی نمی‌توانند مجالس حسینیه و فاطمیه و احیای امر ال الله را برتابند؟
یک کلاغ چهل کلاغ می‌کنند و مؤمنینی  هم باور می کنند که این شبهه‌پراکنی از سر دلسوزی برای جوانان است که مبادا رمیده شوند و از دین گریخته!؟ 
غافل از آنند که مجالس عزا و محافل اعیاد اهل البیت کهف حصین جوانان و پناهگاه دل خسته آنان است در این فتن و محن آخرالزمان که ملجأی نیابند.