بیدارترین سردار

چرا امام حسن علیه السلام با معاویه صلح کرد؟ قبل از بیان این مهم باید عرض شود که امام در واقع صلح نکردند بلکه مجبور به صلح شدند و هر امامی به جای امام حسن می بود قطعا دست به این صلح می زد. اینک با هم دیگر به دلایل صلح آن امام همام می پردازیم؛ امید است این مقال جرعه ای به تشنگان حضرتش بنوشاند.

الف: از منظر جبهه معاویه:
هدف اصلی معاویه «وصول کم هزینه به هدف» (یعنی همان حکومت) بود؛ زیرا می‌دانست صاحب اصلی حکومت امام حسن علیه السلام است و برای به دست آوردن حکومت باید ـ هر چند در ظاهر ـ صاحب اصلی آن را قانع و متعهد بسازد و بهترین راه آن صلح بود.
به این ترتیب معاویه از نتایج نگران کننده جنگ که بارها به آن تاکید داشت و عواقب درگیری با فرزند رسول الله که جایگاه معنوی و اعتقادی مهمی میان مردم داشت، در امان می‌ماند.
تاریخ هم نشان می‌دهد هدف معاویه «سلطه» بود که با صلح بهتر تأمین شد. وی در خطبه‌اش در نخیله گفت: «من با شما جنگیدم که سلطه خود را بر شما ثابت کنم و این را خدا (با صلح) به من داد و شما ناراضی بودید.» (شرح نهج‌البلاغه، ابن ابی‌الحدید، ج 4، ص 16.)
در کنار هدف اصلی، وی پنداشته بود کناره‌گیری امام حسن از حکومت به نفع او، در افکار عمومی به معنای کناره‌‌گیری از خلافت تلقی خواهد شد و او به عنوان خلیفه قانونی معرفی خواهد شد. مؤید این نظر بیعتی است که معاویه از مردم به عنوان خلافت خود می‌گرفت.
دستاورد دیگر این بود که در صورت رد صلح از سوی امام و ادامه جنگ و شهادت امام، هیچ دستاویزی برای قیام‌های مخالفان و... نمی‌ماند.
روشن است که با پذیرش مصلحتی صلح از سوی امام حسن (علیه السلام) و به بیان دیگر پذیرش «ترک مخاصمه» دستاورد رفع مسئولیت در صورت قتل امام، از بین می‌رفت. درباره حس سود جویانه و رسیدن به خلافت هم که امام حسن بارها حتی نزد خود معاویه موضوع واگذاری موقت حکومت و تفکیک حکومت و خلافت را مطرح می‌کرد. (بحارالانوار، علامه مجلسی، ص 44، ج 10، ص 138و امالی، شیخ طوسی، دارالثقافة، قم، 1413 ق، ص 561.) در مورد هدف اصلی «وصول کم هزینه معاویه به حکومت» سخن خواهیم گفت.
ب. دلایل صلح از منظر جبهه امام:
جریان‌شناسی دقیق دو طیف متعارض (صالحان و ناصالحان) نشان می‌دهد، «دنیازدگی و عدم دینداری»، مردم در نهایت موجب پذیرش صلح از سوی امام حسن شد؛ لذا آن حضرت این دو را به عنوان عامل صلح معرفی و با تعبیر «عبید الدنیا» از آنان یاد می‌کند. (بحارالانوار، ج 44، ص 21.)

عنوان در تصویر

روزگاری شهر ما ویران نبود	دین فروشی اینقدر ارزان نبود
صحبت از موسیقی عرفان نبود	هیچ صوتی بهتر از قرآن نبود
دختران را بی حجابی ننگ بود	رنگ چادر بهتر از هر رنگ بود
دختر حجب و حیا فرقی نبود	خانه فرهنگ، کنسرتی نبود
مرجعیت مظهر تکریم بود	حکم او را عالمی تسلیم بود
یک سخن بود و هزاران مشتری	آنهم از لوث قرائتها بری
هدیه بر رقاصه ها واجب نبود	قدر عالم کمتر از مطرب نبود
وه که در سال سیاه 2000	کار فرهنگی شده پخش نوار
آدمیت کو دگر آدم کجاست	آدم قرن تمدن برفی است
پشت پا بر دین زدن مردانگی است	حرف حق گفتن عقب افتادگی است
آخر ای پرده نشین فاطمه	تو برس بر داد دین فاطمه
بی تو منکرها هم معروف شدند	کینه توزی با دلی مکشوف شد
در به روی فتنه جویان باز شد	دشمنی با نائبت آغاز شد
بی تو دلهامان به جان آمد بیا	کاردها بر استخوان آمد بیا
گفتم به دلم چه هدیه داری بر دوست	گفت: برچهره دلربای مهدی صلوات

آیا باید قبل از ظهور گناه کرد؟!

شاید این مسأله ذهن عده ای را به خود مشغول کرده باشد که منظور از «بعد ما ملئت ظلما و جورا» در حدیث معروف چیست؟

آیا باید هر فردی در جامعه گناه کند و فضا را آلوده کند تا حضرت ظهور کند؟

آیا باید قبل از ظهور، فساد و فحشا در هر جا و مکانی آشکار شود؟

قبل از بیان این مهم، باید گفت که: فراگیر شدن ظلم و جور، از نشانه هاى معروف ظهور حضرت مهدى علیه السلام به شمار می آید. چنانکه در روایت معروفى که با مضامین و سندهاى گوناگون نقل شده ،آمده است که: پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمودند: «لا تقوم الساعة حتی یملک رجل من أهل بیتی، یواطئ اسمه اسمی، یملأ الأرض عدلا و قسطا کما ملئت ظلما و جورا»

قیامت برپا نمی شود تا اینکه مردی از اهل بیت من حکومت کند، نام او هم نام من است. زمین را پر از عدل و قسط مى کند همانطور که از ظلم و ستم پر شده است. «کشف الغمة، ج2، باب ذکر علامات قیام القائم علیه السلام، ص 255». ( قابل ذکر است این حدیث با تفاوت هایی از امام علی، امام حسین علیهما السلام نقل شده است)

اثبات معراج پیامبر توسط انیشتین

اینشتین(فوت 1955 م) در رساله ی پایانی عمر خود با عنوان: "دی ارکلرونگ" Die Erkla"rung - von: Albert Einstein – 1954 یعنی:"بیانیه" که در سال 1954 آن را در امریکا و به آلمانی نوشته است - اسلام را بر تمامی ادیان جهان ترجیح میدهد و آن را کاملترین ومعقولترین دین می داند.

این رساله در حقیقت همان نامه نگاری محرمانه ی اینشتین با آیت الله العظمی بروجردی (فوت1340ش =1961م) است که توسط مترجمین برگزیده شاه ایران محرمانه صورت پذیرفته است اینشتین در این رساله "نظریه نسبیت" خود را با آیاتی از قرآن کریم و احادیثی از (نهج البلاغه) وبیش از همه (بحارالانوار) علامه مجلسی (که از عربی به انگلیسی توسط حمید رضا پهلوی (فوت1371ش) و.. .ترجمه وتحت نظر آیت الله بروجردی شرح می شده) تطبیق داده و نوشته که هیچ جا در هیچ مذهبی چنین احادیث پر مغزی یافت نمیشود وتنها این مذهب شیعه است که احادیث پیشوایان آن نظریه ی پیچیده "نسبیت" را ارائه داده ولی اکثر دانشمندان نفهمیده اند.

چرا در تقویم های پیش از سال 1372 از جریان شهادت خبری نبود؟

چرا شما تا چند سال پیش از جریان شهادت بی خبر و فراموش بودید و الآن بیادتان آمد؟ تقویم های پیش از 1372.
اولاً: جوینی از علمای اهل سنت و استاد مورد تأیید ذهبی از رسول اکرم (صلی الله علیه وآله) قضیه غصب حق فاطمه ی زهرا و شکستن پهلوی آن حضرت وسقط محسن او و شهید نمودن آن بزرگوار را نقل می کند. فرائد السمطین، ج2 ، ص34 و35.

ثانیاً: حضرت علی (علیه السلام) به هنگام دفن فاطمه (سلام الله علیها) فرمود:وَ سَتُنْبِئُکَ ابْنَتُکَ بِتَظَافُرِ أُمَّتِکَ عَلَى هَضْمِهَا. به زودى دخترت تو را آگاه خواهد ساخت که امّت تو چگونه در ستمکارى بر او اجتماع کردند، از فاطمه (علیها السّلام)  بپرس، و احوال اندوهناک ما را از او خبر گیر، که هنوز روزگارى سپرى نشده، و یاد تو فراموش نگشته است. نهج البلاغه خطبه 202.

سکوت مردم مدینه در برابر شهادت حضرت زهرا!!!

چرا مردم مدینه در قبال قتل دختر پیامبر (صلی الله علیه وآله) سکوت کرده و هیچ اقدامی نکردند؟

اولاً: آیا عمل مردم مدینه ملاک حقانیت است یا عمل امیر المؤمنین (علیه السلام) ؟پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) فقط در حق علی فرموده :
علیٌّ مع الحقِّ والحقُّ مع علیٍّ
علی با حق و حق با علی است .
تاریخ بغداد:14/322 ومجمع الزوائد :7/237.
ثانیاً: مگر مردم مدینه نبودند که در برابر کشتن عثمان و تعرض به همسر او عکس العملی از خود نشان ندادند واجازه ندادند جنازه او را در قبرستان مسلمانان دفن کنند و مجبور شدند او را در قبرستان یهود دفن کنند تا معاویه در زمان حکومتش قبرستان یهود را به قبرستان بقیع متصل ساخت.

چرا حسنین مادام العمر از شهادت مادرشان توسط عمر یادی نکردند ؟

اولاً: امام حسن (علیه السلام) در مناظره ای که با معاویه و دار ودسته وی داشت، خطاب به مغیرة بن شعبة فرمود:
تو همان هستى که فاطمه دخت گرامى رسول خدا (صلی الله علیه وآله) را کتک زدى؛ تا آنجا که خون آلود شد و فرزندی که در رحم داشت سقط کرد.
احتجاج طبرسی، ج 1، ص 278.
ثانیاً: امام حسین (علیه السلام) نقل می کند که امام علی (علیه السلام) در هنگام دفن فاطمه زهرا (سلام الله علیها) فرمود :

علت نامیدن سه تن از فرزندان حضرت علی به نام های ابو بکر، عمر، عثمان

درکتاب کشف الغمة ج 1 ص 440 منتهی الامال ج 3 ص 162 آمده است

توضیح : واقعا شما نام دشمنان یا قاتل همسرتان را بر فرزندانتان می گذارید؟ این کار علی (علیه السلام) چه توجیهی می تواند داشته باشد ؟ آیا تقیه می تواند آن را توجیه کند ؟

اولاً: این نام ها آن زمان مرسوم بود، ابن حجر عسقلانی در الإصابة نام 21 نفر از صحابه را می آورد که اسم آن ها عمر و 26 نفر عثمان و سه نفر ابوبکر بوده.

چرا حضرت علی همواره از عمر تعریف و تمجید می کرد؟

درنهج البلاغه فیض خطبه 219 ص721آمده است

توضیح : چگونه با کدام عقل و منطق می توانیم باور کنیم که عمر فاطمه(علیها السلام )را به شهادت رسانده آنگاه حضرت علی (علیه السلام) از قاتل همسر خود فاطمه (علیها السلام ) جلوی مردم تعریف و تمجید بکند .

اولاً: آن چه که به حضرت علی (علیه السلام) نسبت می دهند که در در خطبه 228 نهج البلاغه از عمر تعریف کرده درست نیست و نامی از عمر در خطبه نیست ، بلکه صبحی صالح ، از علمای اهل سنت می گوید مراد یکی از اصحاب حضرت علی (علیه السلام) است .

نهج البلاغه ، صبحی صالح ، خطبه 228 ، ص 350 .

چرا حضرت علی با قاتلان دختر رسول خدا میانه خوبی داشت؟

درنهج البلاغه فیض الاسلام ص415 و 442 آمده است

توضیح در مواقع زیادی عمر در زمان خلافت خود برای انجام مشورت به حضرت علی (علیه السلام) مراجعه می کند پیشنهاد ها و مشورت ها یی که حضرت علی به ایشان می دهد مملو و سرشار از محبت و صمیمیت و احترام می باشد و هر انسان عاقل و محققی با دنیای ار اوهام و شبهات در مورد حضرت علی (علیه السلام ) مواجه می سازد. آیا در این جا هم نیاز به تقیه داشت؟

پاسخ به شبهات فاطمیه

دفنت فاطمة لیلاً لتبقى مظلومیتها على مدى التأریخ...

پاسخ به شبهات فیلم موهن درباره همسران پیامبر

رسول‌خدا صلّی الله علیه و آله در طولانی‌ترین بخش عمر خویش یعنی از 25 تا 50 سالگی فقط با همسر اول خود حضرت خدیجه سلام الله علیها زندگی کرد و تا ایشان زنده بود، همسر دیگری اختیار نکرد. درباره ازدواج‌های بعدی پیامبر صلّی الله علیه و آله، 3 انگیزه عمده مطرح می‌شود.

یکی از مواردی که در فیلم موهن به ساحت رسول اعظم صلی الله علیه و آله دستمایه قرار گرفته، تعداد ازدواج‌های پیامبر صلّی الله علیه و آله  است.

رسول‌خدا صلّی الله علیه و آله در طولانی‌ترین بخش عمر خویش یعنی از 25 تا 50 سالگی فقط با همسر اول خود حضرت خدیجه سلام الله علیها زندگی کرد و تا ایشان زنده بود، همسر دیگری اختیار نکرد. درباره ازدواج‌های بعدی پیامبر صلّی الله علیه و آله، 3 انگیزه عمده مطرح می‌شود.

یکی از مواردی که در فیلم موهن به ساحت رسول اعظم صلی الله علیه و آله دستمایه قرار گرفته، تعداد ازدواج‌های پیامبر صلّی الله علیه و آله  است.

تربت امام حسین در روز عاشورا به سرخی خون گرائید

در سال ۱۳۹۱...
در روز عاشورا تربت گرفته شده از قبر مبارک امام حسین(علیه السلام) که در موزه عتبه حسینی (علیه السلام) قرار دارد به سرخی خون گرائید.
معروف است که تربت امام حسین (علیه السلام) در روز عاشورا به سرخی خون گرائید و برخی روایات است در روز عاشورا هر سنگی در کربلا که برداشته می‌شد از زیر آن خون بیرون می‌زد.
در روز عاشورا چنین اتفاقی در کربلا به چشم جهانیان دیده شد و پایگاه خبری رادیو اسلامی هدی در اینباره نوشت: تربت گرفته شده از قبر امام حسین (علیه السلام) که در موزه عتبه حسینی (علیه السلام) قرار دارد صبح روز عاشورا سرخی خون گرائید.
علا ضیاء‌الدین مسئول موزه عتبه عالیه امام حسین (علیه السلام) در اینباره گفت: این تربت از نزدیکترین جای ممکن از قبر شریف گرفته شده و در سالنی مخصوص در موزه نگهداری می‌شود که صبح روز عاشورا و در هنگام قرائت مقتل در صحن مطهر حسینی (علیه السلام) از رنگ طبیعی خود خارج و به رنگ قرمز تبدیل شد.
بنابر این گزارش این اتفاق روز عاشورا توسط بسیاری از رسانه‌های خبری در عراق پوشش داده شد و آن را معجزه «ظهور خون در الماس» نامیدند.

مدرسه کربلاء

وقتی هیچ نداریٰ باید همه چیزباشی...

این درسی است که حضرت زینب علیها السلام  به ما آموخت.

خطبه حضرت ابوالفضل العباس

حضرت ابوالفضل العباس(علیه السلام) هشتم ذیحجه سال 60 هجری قمری و زمانی که قافله امام حسین (علیه السلام) قصد ترک مکه و عزیمت به کربلا را داشت، بر بام کعبه خطبه‌ای در ستایش از سیدالشهداء ایراد فرمود:

بسم الله الرّحمن الرّحیم

اَلحَمدُ لِلّهِ الَّذی شَرَّفَ هذا (اشاره به بیت الله‌الحَرام) بِقُدُومِ اَبیهِ، مَن کانَ بِالاَمسِ بیتاً اَصبَح قِبلَةً. أَیهَا الکَفَرةُ الفَجَرة اَتَصُدُّونَ طَریقَ البَیتِ لِاِمامِ البَرَرَة؟ مَن هُوَ اَحَقُّ بِه مِن سائِرِ البَریه؟ وَ مَن هُوَ اَدنی بِه؟ وَ لَولا حِکمَ اللهِ الجَلیه وَ اَسرارُهُ العِلّیه وَ اختِبارُهُ البَریه لِطارِ البَیتِ اِلیه قَبلَ اَن یمشی لَدَیه قَدِ استَلَمَ النّاسُ الحَجَر وَ الحَجَرُ یستَلِمُ یدَیه وَ لَو لَم تَکُن مَشیةُ مَولای مَجبُولَةً مِن مَشیهِ الرَّحمن، لَوَقَعتُ عَلَیکُم کَالسَّقرِ الغَضبانِ عَلی عَصافِیرِ الطَّیران. اَتُخَوِّنَ قَوماً یلعَبُ بِالمَوتِ فِی الطُّفُولیة فَکَیفَ کانَ فِی الرُّجُولیهِ؟ وَلَفَدَیتُ بِالحامّاتِ لِسَید البَریاتِ دونَ الحَیوانات. هَیهات فَانظُرُوا ثُمَّ انظُرُوا مِمَّن شارِبُ الخَمر وَ مِمَّن صاحِبُ الحَوضِ وَ الکَوثَر وَ مِمَّن فی بَیتِهِ الوَحی وَ القُرآن وَ مِمَّن فی بَیتِه اللَّهَواتِ وَالدَّنَساتُ وَ مِمَّن فی بَیتِهِ التَّطهیرُ وَ الآیات. وَ أَنتُم وَقَعتُم فِی الغَلطَةِ الَّتی قَد وَقَعَت فیهَا القُرَیشُ لِأنَّهُمُ اردُوا قَتلَ رَسولِ الله صلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِه وَ أنتُم تُریدُونَ قَتلَ ابنِ بِنتِ نَبیکُم وَ لا یمکِن لَهُم مادامَ اَمیرُالمُؤمِنینَ (علیه السلام) حَیاً وَ کَیفَ یمکِنُ لَکُم قَتلَ اَبی عَبدِاللِه الحُسَین (علیه السلام) مادُمتُ حَیاً سَلیلاً؟ تَعالوا اُخبِرُکُم بِسَبیلِه بادِروُا قَتلی وَاضرِبُوا عُنُقی لِیحصُلَ مُرادُکُم لابَلَغَ الله مِدارَکُم وَ بَدَّدَا عمارَکُم وَ اَولادَکُم وَ لَعَنَ الله عَلَیکُم وَ عَلی اَجدادکُم.